Przejdź do zawartości

Guillaume d’Estouteville

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guillaume d'Estouteville
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

1412
Normandia

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 1483
Rzym

Arcybiskup Rouen
Okres sprawowania

20 kwietnia 1453–22 stycznia 1483

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

1472–1483

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Nominacja biskupia

20 lutego 1439

Sakra biskupia

10 stycznia 1440

Kreacja kardynalska

18 grudnia 1439
Eugeniusz IV

Kościół tytularny

Santi Silvestro e Martino ai Monti (8 stycznia 1440)
Biskup Porto e S. Rufina (19 marca 1459)
Biskup Ostia e Velletri (26 października 1461)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

10 stycznia 1440

Konsekrator

nieznany

Guillaume d'Estouteville (ur. 1412, zm. 22 stycznia 1483 w Rzymie) – francuski duchowny, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był spokrewniony z francuską rodziną królewską. Przeznaczony do stanu duchownego, został kanonikiem kolejno w Evreux (1428), Lyonie (1432) i Angers (1433) oraz protonotariuszem apostolskim (1433). W lutym 1439 został wybrany biskupem Angers, jednak nigdy nie objął tej diecezji. Na konsystorzu 18 grudnia 1439 papież Eugeniusz IV mianował go kardynałem z tytułem prezbitera Santi Silvestro e Martino ai Monti. W 1459 awansował do rangi kardynała biskupa, otrzymując wpierw diecezję podmiejską Porto e Santa Rufina, a następnie (1461) Ostia e Velletri. Był najbogatszym kardynałem w tamtym czasie dzięki licznie zgromadzonym beneficjom, m.in. był biskupem Digne (1439-45), Nîmes (1441-50), Béziers (1444-47) i Lodève (1450-53), był też opatem komendatoryjnym wielu opactw. Pełnił też funkcję protektora zakonu augustianów (1446-83) oraz archiprezbitera bazyliki liberiańskiej (od 1443). Został wysłany do Francji jako legat przez papieża Mikołaja V by załagodzić spór Karolem VII a Anglią (1451). Kilka lat później otworzył proces rehabilitacyjny Joanny d'Arc. Od 1453 roku był arcybiskupem Rouen i Saint-Jean-de-Maurienne. Uczestniczył w konklawe, które wybrały papieży: Mikołaja V, Pawła II i Sykstusa IV, ale był nieobecny w Rzymie podczas wyboru papieża Kaliksta III. Od 1458 roku na każdym kolejnym konklawe bezskutecznie kandydował na papieża, uciekając się nawet do prób przekupywania kardynałów. Otwarcie żył w związku z konkubiną Girolamą Tosti, rzymską szlachcianką, z którą miał piątkę nieślubnych dzieci.

W listopadzie 1472 roku został dziekanem Świętego Kolegium Kardynałów, a w 1477 Kamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]